FRASES CON FIRMA

Antón: Estamos aprendendo a facer a asamblea, e o pasado xoves, como estabamos todos moi tranquiliños a profe decidíu que era un bo momento para explicar que nese intre iamos poder contar aos compis o que nos quixeramos, sempre levantando a man e escoitando. Antón levanta a man e a profe dalle a palabra, míranos a todos, levanta os dedos a altura da súa cara e: "1, 2, 3.." (22/9/11) Está claro que non o expliquei ben...
Inés: Falando de que o noso compi Unai tiña varicela, que era unha enfermidade na que saen un montón de graniños, Inés díxonos: " mi mamá también tiene un granito, pero es una espinita.....(quedou pensando) de un pescado!!" (24/10/11) Isto é asociar ideas...
Unai: Estabamos vendo as letras do nome do encargado, pensando palabras que empezaran por esas letras e tocoulle o turno á letra R: "Ri..." Unai queda pensando...e de pronto, dí moi baixiño "ring, ring" levanta a man moi orguioso "TELÉFONO!!!" (14/12/11) Estas relacións infantís sempre sacan unha boa risa...
Andrés: O xoves de Entroido falámavos sobre as cousas que trouxeran para a merendola, e preguntei se trouxeran orellas; "siiiiiii, yo dos!!! (tocándose as orellas)" (16/2/12) Menos mal que ninguén pegoulle un mordisco!!
Diego: Estamos empezando un proxecto de investigación sobre o universo, que arrincou cunha discusión sobre o día, a noite, as estrelas... Así que despois de recoller as ideas previas sobre o tema, íamos a plantexarnos unhas preguntas sobre o que queriamos aprender, ao que Diego contestou moi seguro: "Yo a conducir". (3/10/12) As prioridades están claras!!
Unai: ante unha saída para observar as árbores e recoller algúns froitos do Outono, falabamos na clase sobre os árbores que coñeciamos e os froitos que daban (cun pouco de lío nalgúns momentos). Chegamos ata a mazá e tras a pregunta: de onde sae a mazá? Unai moi convencido: "del frutero!!" (4/10/12) E o leite do brick, lóxicamente!!
Inés: Botándolle unha ollada aos libros sobre o universo do noso recuncho de investigar atopamos un astronauta. Algúns comentaron: "un marciano!!". Candela dixo: "no, no, dentro va un señor"; "si, e como se chama?", ao que Inés contesta: "pues, Manolo!" (4/10/12) Igual non sabemos o nome de todos, pero este chamase Manolo seguro!!
Andrés: Estamos aprendendo cousas novas cada día, e descubrindo as sumas preguntei se sabían que era ese símbolo (+) e Andrés o tiña clarísimo "una cruz de salud!" (27/9/13) Que confusas son as mates!!
Inés: Durante a asemblea comezamos a falar sobre os nosos apelidos, e que era importante saber cales eran os nosos apelidos, así que Inés (Ares) comenta "sí, sí... hay que saberse los apellidos y las rías!! ??? "claro, como la ría de Ares!!" (20/1/14) O que aprendemos cos apelidos...
Bryan: Estabamos preparados para contar o conto "Menestra de monstruos" e preguntei "¿que é unha menestra?" ao que Bryan contestou: "Yo lo sé, es la que manda!!" (12/2/14) Xa quixeran as ministras!!

jueves, 12 de febrero de 2009

Contos interesantes

O martes na reunión de aula falamos dalgúns contos que podían ser interesantes porque teñen un formato moi novedoso, un deles e para ler na oscuridade porque os debuxos e a letra ilumínanse e o outro e para xogar coas sombras.
As referencias son as seguintes:

  • Cuento para leer a oscuras. LA LUNA. Ignasi Valiosi Buñuel. ANAYA.
  • Juego de sombras. Hervé Tullet. Kókinos.

Grazas Dulce pola información

Se alguén animase xa nos contaredes a experiencia!!!

3 comentarios:

Dulce Rodríguez dijo...

Grazas Ana, quedádevos cos contos o tempo que queirades, son moi divertidos, a Pablo encántanlle. Un saudiño. Dulce.

Anónimo dijo...

Hola, gracias por darnos los titulos, la verdad es que uno ya no sabe que cuentos comprarles porque , al menos victoria va a cuento por dia y ya se aburre de los que tiene. Aprovecho para preguntar una duda sobre los disfraces que creo que tenemos algunas mamas, sabemos que van de amarillo pero podrán ir de algo. QUiero decir, de sol, de pollo de capitan pescanova, etc. Al menos eso es lo que haciamos cuando eramos pequeños para ir de mascarita. Gracias.

Ana dijo...

Si, se trata de volver un poco a la tradición original del pueblo. La idea es que cogiendo cosas viejas, o de otros, o suyas pero combinadas de manera "rara" puedan venir disfrazados. En la circular que mandó el jefe de estudios mencionaba para los mayores que ellos vinieran de ellas, y al revés; es decir que alguien podría venir caracterizado como una monja, o como un albañil de obra, o como el "capitán pescanova". Aunque tampoco es imprecindible venir de algo en concreto.
No se si os he solucionado la duda...

Dulce, los cuentos de Pablo se los mandé de vuelta en la mochila pero si los trae mañana podemos aprovechar el momento de Biblioteca para leerlos. Muchas gracias!!